René Weerheijm

De magie van Jurgen Klopp

In mijn vorige column zei ik het ook al. Wat een raar seizoen. Dieptepunten en een enkel hoogtepunt die elkaar afwisselen. Uiteraard zijn we begonnen met de nodige blessures en een te kleine beurs. Als we al een middenvelder moeten huren dan lijkt het er niet goed op te staan. Maar dan is er altijd Jurgen Klopp. De man die op de een of andere manier de ploeg aan het voetballen krijgt. Die ervoor zorgt dat de kleine details de ploeg draaiende houdt. De man van de magie. Maar dan rijst na gisteravond de vraag. Is de magie er nog. Waar voorheen de ploeg voor hem door het vuur ging, krijg ik het nu het idee dat hij kan lullen wat hij wil, maar dat hij ze niet meer aan de praat krijgt. Ik heb zo de hoop dat ik ongelijk heb en dat het een incident is door de nodige omstandigheden. Maar de vertwijfeling en ongeloof in zijn ogen gisteren na de afstraffing in Italië zei genoeg. Hij is het even kwijt. Ja zei hij tegen Sadio Mané toen die om een andere uitdaging vroeg. Uiteraard. Je hebt het verdiend. Maar was dat wel een verstandige beslissing. Zo het nu lijkt hebben we onze beste voetballer weg gedaan. Een speler die nu onvervangbaar lijkt. De angel is eruit gehaald. Natuurlijk hebben we Roberto Firmino en Mo Salah nog. Over vertwijfeling gesproken toen die twee gewisseld werden. Ongeloof op hun gezichten. Het lijkt erop dat Bobby zijn beste tijd heeft gehad. De soap rond Mo Salah kwam tot een goed einde. Een godsgruwelijke hoeveelheid geld per week staat er tegenover, maar … is hij er beter van gaan spelen. De uitspraak geen deuk in een pakkie boter is hier op zijn plaats. Een man passeren, ho maar. Een bal op doel schieten, ho maar. Alles wat hij probeert mislukt. Het ligt niet aan zijn inzet, die is er wel, maar hij is het kwijt. Net als zijn coach. En als een van je sterkhouders het niet voor elkaar krijgt, zet hem dan even op de reservebank. Maar nee. Mo speelt. Jurgen Klopp zal hem ongetwijfeld als eerste op het wedstrijdformulier zetten. Net als Bobby Firmino. Nog een speler die het maar niet voor elkaar krijgt om zijn man te passeren. Zoals die gisteren op het middenveld te kijk werd gezet door zijn wegdraaiende tegenstander dat was pijnlijk om te zien. Net als een aantal andere beslissingen die genomen worden door de technische staf. Joe Gomez had al veel eerder gewisseld moeten worden. Nu kost het je een 3-0 achterstand bij rust. Virgil van Dijk ziet er onrustig uit. Steeds dat randje buitenspel wat in zijn nadeel uitvalt. De man die met zijn snelheid het een en ander recht kan zetten. Hij lijkt net steeds een tikkeltje te laat. Gelukkig is Matip weer terug. Niet de man met de grootste techniek, maar het leek zowaar redelijk solide achterin, op de snelle tegengoal na dan. Ik heb echt respect voor de jonkies. Elliott werkt zich uit de naad, maar tegen een tegenstander van het formaat Napoli waar hij niet de tijd krijgt om te anticiperen komt hij simpelweg tekort. En als de druk op de verdediging komt te staan, dan moet je eerlijk zijn. Alexander Arnold is dan niet de rechtsback die je nodig hebt. Zelfs Robertson gaan mee in de malaise. Wat moet er dan gebeuren? In mijn optiek alles loslaten. Niet meer denken aan Champions League plekken in de competitie of de Champions League zelf. Gewoon wedstrijd voor wedstrijd benaderen. Kijken wat je per wedstrijd tot je beschikking hebt en punten pakken. Dan maar met lelijk voetbal. Eerst het lek dichten en dan pas weer denken aan mooie wedstrijden. Ik hoop met Jurgen Klopp. Want zoals het gaat in de voetballerij. Nog meer punten laten liggen kan hem de kop kosten. Liverpool is geen Chelsea of Leipzig waar een coach na een slecht resultaat eruit wordt gegooid, maar er zal ongetwijfeld bij de eigenaren ook een grens zijn. Ik hoop dat de spelers dat begrijpen. Anders wordt het een lastig verhaal voor Klopp en Lijnders. Laten we hopen dat dat ons bespaard blijft.

Tot slot heb ik nog een persoonlijk boodschap voor Albert Mantingh. Sodemieter op met je leedvermaak. Als je zo’n pesthekel hebt aan onze club ga dan lekker een andere wedstrijd verslaan. Een beetje geniepig zitten genieten met je uitspraken over Villa en een mistwedstrijd die zich afspeelde toen de televisie nog zwartwit was. Als je een wedstrijd niet op een neutrale manier kunt benaderen flikker dan een eind op. Zo dat wou ik nog even kwijt.

Ondanks alles

YNWA René Weerheijm