Verslag; Liverpool F.C. - Burnley
Liverpool – Burnley 21-01-2021
Ik heb er geen woorden voor…
Het is raar om Liverpool op de vierde plaats te zien staan. De vierde! We zitten in een flinke dip, zoveel is duidelijk. We weten niet te scoren en zelfs de spelers die normaal amper steken laten vallen zijn niet in vorm (maar laat ik daar niet te veel over uitweiden, dat zal Kwalbert al wel ten overvloede doen). Des te meer verbaasde de opstelling me daarom: Salah en Firmino op de bank en Ox, Shaqiri en Origi in de basis. Wat heeft dat nu weer te betekenen? Misschien: afgelopen wedstrijden zijn we steeds gestart met onze ‘sterkste’ voorhoede. Die wist echter maar niets te creëren. Op deze manier hebben we nog iets achter de hand als dit alternatief ook niet blijkt te werken. We gaan het zien. Gezien de 17e plek die Burnley op dit moment inneemt, zou je toch zeggen dat we vandaag EINDELIJK weer eens zouden moeten gaan winnen. COYR!
De wedstrijd begint met meteen wat dreiging van Liverpool, met onder andere een mooie voorzet van Shaqiri, waar Fabinho helaas niet bij kan. Met Gini als aanvoerder – want Hendo is geblesseerd – spelen we het eerste kwartier niet slecht. In de 13e minuut maakt Alisson een onhandige beweging, maar Burnley weet er niet van te profiteren. Shaq speelt goed maar je merkt dat hij en Origi (en Mané) niet goed op elkaar ingespeeld zijn, zijn (mooie) passes komen niet altijd aan. Burnley komt er soms uit maar staat steeds buitenspel. In de 21e minuut probeert Shaqiri het van zo’n twintig meter, maar schiet helaas naast, waarna ook Ox een poging waagt. Zo zijn er meer kansjes, maar het loopt niet gesmeerd. Matip blijkt een prima partij voor Chris Wood, fijn dat hij weer fit is. Origi laat zich in de 29e minuut zien en schiet op doel, maar Pope redt. In de 32e minuut weer een serieuze doelpoging van Origi. Barnes trapt Thiago snoeihard onderuit en pakt een donkergele kaart, waarna een mooie aanval van Liverpool volgt. Maar geen goal. Daarna mist Origi een enórme kans na een enórme blunder van Ben Mee. Zijn laatste dagen bij Liverpool zouden daarmee wel eens geteld kunnen zijn. In de 45e minuut wordt Mané op z’n voet getrapt en krijgen we een vrije trap op een mooie plek. Kom oppp, zou zo lekker zijn, voor rust… Maar nee, Trent schiet finaal over. De eerste helft eindigt zonder goals, maar met opstootje op het veld (en ook Klopp en Sean Dyche lijken het aan de stok te hebben), waarbij Fabinho op het nippertje een gele kaart pakt.
De tweede helft: Salah maakt zich klaar om in te gaan vallen en we krijgen een vrije trap als Ox wordt neergehaald. In de 50e minuut is er een kans voor Trent, maar Pope redt. Kwalbert geeft elk kwartier een update over hoeveel minuten Liverpool nu al niet heeft gescoord, een nieuwe voor op de bingokaart. In minuut 57 worden Origi en Ox eraf gehaald en mogen Salah en Bobby het gaan proberen. Gini stoomt vanaf eigen helft voorwaarts op de goal af, geeft af aan Salah, die in de hoek richt, maar Pope zit ervoor. Mooie actie van de aanvoerder, maar helaas weer zonder resultaat. M’n frustratie begint zich wederom op te bouwen. In de 67e minuut schiet Barnes op doel, maar Alisson redt (en het was buitenspel). Minuut 72 brengt een kans voor Firmino na een verkeerde uitworp van Pope, maar helaas. Daarna gebeurt er een heleboel voor de goal van Burnley, waaronder een handsbal van Pieters, maar nee joh, geen pingel voor Liverpool, natuurlijk niet – er zal eens een keer iets meezitten. En dus krijgen we even daarna een penalty tegen. Het is ongelofelijk. Met 0-1 achter mag Shaqiri eraf en moet Minamino zorgen voor de 1-1, want daar doen we het nu ineens voor. Die valt nog bijna, net voor de 90e minuut. Nog vier minuten extra tijd, Alisson gaat nog twee keer mee naar voren, maar kan niets betekenen. Nul punten, op Anfield. Het gezicht van Klopp zegt alles: droevigheid, niet eens meer frustratie. Ook ik heb er eigenlijk geen woorden voor. Wat zonde, wat ongelofelijk, wat klote.
Verslag: Sophie Scharff
