Verslag; Crystal Palace - Liverpool F.C.

Crystal Palace – Liverpool FC

Waar heb ik nou naar zitten kijken ?

Het is zondagmiddag, even voor drie uur. Pilsje binnen handbereik, tijd voor een kleine twee uurtjes voetbalgenot vanuit Londen Zuid. De Reds gaan het opnemen tegen Crystal Palace. Geen bijzonder zware tegenstander, maar met name in eigen sfeervolle Selhurst Park nog wel eens in staat voor een stunt te zorgen. Jurgen Klopp mist nogal wat spelers. Mané en Salah lopen nog ergens in Afrika rond omdat men daar met een toernooi dwars door de Europese competities heen fietst en daarnaast zijn Thiago Alcantara, Origi, Adrian en Philips geblesseerd. De gevolgen zie je met name terug op de flanken van de basis en op de reservebank, alwaar ook niet heel veel aanvallende kwaliteit te vinden is. Minamino is de meest voor de hand liggende eerste reserve aanvaller, maar tegelijk valt zijn naam steeds vaker als het om de transferlijst gaat. Klopp start met de volgende logische elf:

Becker – TAA van Dijk Matip Robertson – Henderson Fabinho Jones – Ox Firmino Jota. Op de bank o.m. Kelleher, Gomez, Konaté, Tsimikas, Minamino en een handjevol jongeren.

Ik volg de wedstrijd via Ziggo, alwaar tussen half drie en drie uur Wytse van der Goot en Danny Blind elkaar bedienen van een veelheid aan inkoppertjes. Liverpool is favoriet en dat soort teksten.

Op zich klopt het ook allemaal, en de Reds gedragen zich ook vanaf de eerste minuut als de favoriet. De Londenaren krijgen meteen de duimschroeven aangedraaid door onze jongens. Het duurt dan ook niet lang of de eerste dubbele kans voor Liverpool dient zich aan. Jota komt vrij voor de Londense doelman Guaita maar heeft problemen met de aanname, waarna Hendo alsnog vanaf zo’n 20 meter in schietpositie komt. Guaita haalt het harde lage schot uit de benedenhoek. Binnen 10 minuten is het toch raak. Robertson neemt vanaf links een hoekschop. Virg rent vanaf de zestien meter lijn richting eerste paal en wordt daarbij totaal niet gehinderd door een tegenstander. In vrije positie knikt de Nederlander dankbaar de 0-1 binnen.

Liverpool heeft de wedstrijd volledig in haar greep. De backs komen steeds buiten Ox en Jota om en zorgen voor paniek in de defensie van Palace. Het wachten is op een tweede treffer. Fabinho heeft na 23 minuten de grootste kans daarop als een snelle aanval over links bij Firmino op de achterlijn terecht komt. Zijn teruggetrokken bal wordt evenwel door Fabinho heel slecht verwerkt; het schot gaat huizenhoog over. Een kleine 10 minuten later is het alsnog 0-2. Een crosspass belandt bij Robertson die met heel veel ruimte voor zich op kan stomen. Op het juiste moment bedient hij Ox, die zich bij de rechtse paal heeft gemeld. De aanname met de borst is perfect en Guaita is te laat uit zijn doel om het gevaar te keren.

Liverpool lijkt de wedstrijd voor rust al te beslissen want blijft de aanval zoeken. Dan echter vangen de laatste vijf minuten van de eerste helft aan en brengen de Reds zichzelf in de problemen. Eerst is er achterin een onbegrepen breedtepass van TAA die door Olise bijna wordt binnen geschoten en kort daarna verspeelt de terug gekomen Firmino de bal in de middencirkel en staat LFC volkomen verkeerd gepositioneerd om de aanval goed op te kunnen vangen. In dit geval schiet Arteta onder Becker door met net voorlangs.

Met de schrik in de benen zoeken de Reds de kleedkamer op, en ik de koelkast. Het duo van der Goot/Blind stelt mij gerust. Die kansen vlak voor rust heeft Palace immers niet zelf bij elkaar gevoetbald, dat heeft Liverpool voor ze gedaan. Het komt wel goed met die 5-0 score.

Maar wat gebeurt er direct na aanvang van de tweede helft ? Er zijn geen vijf minuten gespeeld of de thuisclub noteert drie dotten van kansen. Olise en Callagher doen dan in een en dezelfde aanval en even later is het Schlupp die het net niet weet te vinden. Maar de stemming is volkomen omgeslagen, zowel op Selhurst Park als bij uw verslaggever. Er is geen rust meer in het spel van de Reds. Balbezit wordt steeds zeldzamer en voorin lukt er bijna niets meer. Na 53 minuten komt het moment waarop je alsnog hoopt dat de wedstrijd in het slot gaat. Hendo draait zich knap vrij op aangeven van Ox, maar schuift de bal net naast het Londense doel. Twee minuten later gebeurt waar je dan al tien minuten voor vreest. Wat in feite begint als een blinde trap voorwaarts eindigt in een snelle aanval van de thuisclub waarbij Schlupp met een afgemeten pass zijn maatje Arteta vindt. Zijn passje opzij brengt Edouard voor het verlaten doel voor de 1-2. Bij Liverpool wordt de stap voorwaarts voor buitenspel te laat gezet.

Het spel speelt zich meer en meer op de helft van LFC af en er komen ook kansen op 2-2. Zo schiet Anderson maar net naast en straft Olise bijna een inschattingsfout van Becker af. Wat is dat toch steeds met die keepers die tientallen meters hun doel uit rennen als daar helemaal geen aanleiding voor is ? Deze keer is de bal gelukkig net lang genoeg onderweg voor Becker om alsnog te redden. De 1-2 blijft tot na ruim 80 minuten staan. Dan kom er de botsing tussen Jota en doelman Guaita. Jota wil na een prachtige crosspass van TAA een wippertje over de inkomende doelman proberen maar de bal dreigt naast te gaan. Wat evenwel ook gebeurt is dat Jota de kans niet meer krijgt om de bal te achterhalen omdat de inkomende doelman de aanvaller torpedeert. Scheidsrechter Friends twijfelt, de VAR kennelijk ook. Friends kijkt op het scherm, kijkt nog eens, kijkt nog drie keer en besluit alsnog tot het geven van een strafschop. Vaak worden beslissingen genomen “naar het oordeel van de scheidsrechter” zoals dat zo mooi in de regels is verwoord. Dit is er zo eentje. Bal op de stip, Fabinho er achter en hup, einde wedstrijd, 1-3.

Ik overval de koelkast nog eens, dit keer voor een heerlijk tripeltje op de overwinning. Maar tegelijk zit ik vol vraagtekens. Waar heb ik nou naar zitten kijken ? Hoe kan deze wedstrijd zo’n totaal andere tweede helft hebben gegeven dan de eerste ? Waarom bleef na rust alle lef en souplesse in de kleedkamer achter ? Ik krijg er geen antwoord op. Ook het duo van der Goot / Blind weet het niet. De experts gooien elkaar allerlei dooddoeners toe en Blind vertelt er nog even bij dat Jota van zijn looplijn af ging en het daarom geen strafschop had mogen zijn. Weer een nieuwe uitleg van de spelregels. Jota die niet van een looplijn mag wijken. De keeper mag wel de bal missen en de aanvaller mee naar de grond nemen werp ik dan tegen.

Heerlijke bezigheid, voetbal kijken. De punten zijn weer in de tas, City verspeelt er een paar dus come on you Reds, grijp ze bij de strot !

Verslag; Theo Uphus