Verslag; Liverpool F.C. - Tottenham hotspur
Liverpool slaat een gaatje !
Vorig weekend, toen Liverpool alleen aan de leiding van de Premier League had kunnen komen, maakte het dezelfde fout als de concurrentie maakte, punten verspelen. LFC bleef op 1-1 steken bij Fulham.
Speelronde 13, deze midweek, verliep bijna identiek. Alle concurrenten verspeelden dinsdag- en woensdagavond 2 of 3 punten.
En toen was het woensdagavond 21.00 uur en tijd voor de klapper in deze speelronde, Liverpool – Tottenham Hotspur. Ik kreeg er voor aanvang een deja-vu bij. Op 30 maart 2019 maakte ik deze wedstrijd mee op Anfield Road. Vak L 9 om precies te zijn. Liverpool was indertijd veel sterker, kreeg volop kansen maar het leek op 1-1 uit te draaien. Tot de 90e minuut. Een voorzet van Robertson werd door Salah bij de 2e paal op doel gekopt, Lloris kon niet klemmen en stootte de bal tegen Toby Alderweireld aan. De ongelukkige Belg werd matchwinner voor de Reds. Wat mij betreft mag het weer zo lopen. Vooral omdat Tottenham Hotspur sinds het vertrek van Pochettino en de komst van Mourinho zeker niet leuker is gaan voetballen, maar wel vanuit de zeldzame counter kan toeslaan. Het voetbal dat Mourinho predikt kent bij mij maar één woord. Bagger.
Liverpool (in 4-3-3) start met Allison Becker, TAA, Williams, Fabinho, Robertson; Jones, Hendo en Gini en dan voorin het beproefde trio Salah, Bobby en Mané. De Spurs (in 4-2-3-1) met Lloris, Aurier, Alderweireld, Dier, Davies; Hojberg, Sissoko, Lo Celso; Bergwijn, Kane en Son. Garreth Bale is in geen velden of wegen te bekennen.
Er zijn weer een kleine 2000 toeschouwers toegestaan op de tribunes, dus er is weer een echte “You’ll never walk alone” te horen voor aanvang van het duel. Uiteraard is er daarnaast een moment ter nagedachtenis aan de overleden ex Liverpoolmanager Gerard Houllier. En dan is het echt 21.00 uur en zet scheidsrechter Anthony Tayler de match in gang. Binnen de kortste keren wordt duidelijk hoe de hazen gaan lopen vanavond. De eerste de beste aanval brengt rechtsback Alexander Arnold in schietpositie, echter via Bergwijn verdwijnt de bal in de Kop. In de achtste minuut zorgt de andere back, Robertson voor de tweede gevaarlijke situatie voor Lloris. De indraaiende voorzet wordt door Firmino naar de verre hoek gekopt, maar Lloris redt in stijl. Spurs is nog niet bij Becker in de buurt geweest als zich een derde mogelijkheid lijkt voor te doen voor de Reds. Fabinho zendt een lange bal richting Salah. Die gaat het gevecht aan met Dier maar komt niet met zijn hoofd bij de bal. Dier ook niet, echter hij krijgt de bal vol op de bovenarm. Is dit geen strafschop ? Taylor vindt van niet, maar het werpt niet voor het eerst de vraag bij mij op: wanneer is het dan wel en wanneer geen hands ? Spurs is ondertussen een keer in de buurt van Becker, maar komt niet tot echt gevaarlijke acties. Aan de andere kant mikt Salah nog een keer op doel, maar te veel door het midden zodat Lloris er geen moeilijk werk aan over houdt. Dan breekt de ban. Ryce Williams verstuurt een prachtige crosspass naar de linkerkant, Firmino en Jones breien door de defensie van Spurs en brengen Salah in stelling. Zijn schot wordt getoucheerd door Alderweireld en Lloris is kansloos op de boogbal die daar het gevolg van is., 1-0. Liverpool pakt meteen door en Lloris moet kort na de treffer al weer handelend optreden bij een poging van Jones. Een hoogtepuntje voor de liefhebbers noteren we op het halve uur, als Trent Alexander Arnold een even eenvoudige als sublieme passeerbeweging laat zien waarmee hij langs Son glipt. Nadat Sadio Mané een krachteloze poging onderneemt door achterover vallend te schieten gebeurt dat waar je bij teams van Mourinho dus altijd bang voor bent. Zijn team heeft tot dat moment slechts 20 % balbezit, maar het zijn natuurlijk geen slechte voetballers. Lo Celso stoomt door het midden op van eigen helft, heeft een scherpe pass op de rappe Son en die scoort met rechts in de korte hoek. Buitenspel zo lijkt het, maar de VAR ziet het anders dan mijn
(weliswaar rode) oog. De 1-1 doet heel onrechtvaardig aan, maar dit is dus precies hoe het functioneert bij de Spurs. Liverpool komt voor de pauze nog tot een zwakke poging van Mané waar Lloris geen moeite mee heeft. Met 1-1 gaan we rusten.
De eerste tien minuten na rust zijn eigenlijk de enigen waarin de Londenaren echt mee willen voetballen. Ze zijn dan gevaarlijker in de aanval. Bergwijn schiet in deze periode een keer net voorlangs. Vreemd genoeg lopen ze juist in dezelfde periode tegen twee gele kaarten aan. Eerst Voor Lo Celso, die Robertson neerlegt en 6 minuten later voor Hojberg voor het vasthouden van Firmino. Het is ook dezelfde periode waarin Becker de rode fans laat schrikken als hij in de fout gaat bij het uitverdedigen. Gelukkig is hij weer op tijd bij zijn doel om de 1-2 uit de kruising te meppen. Liverpool neemt het heft vervolgens weer in handen en we zien weer een lastig te stoppen schot van Salah. Lloris gaat op tijd naar de hoek en verwerkt de poging tot hoekschop. Mourinho besluit tot een wissel. Lo Celso naar de kant, Kane een linie naar achteren en Lucas Moura er in als diepe spits. Het wijzigt niets aan het spelbeeld, dat niets anders inhoudt dan dat Liverpool de bal heeft en een gaatje achter de geparkeerde bus zoekt. Er is nog één kans voor de Londenaren. Bergwijn wordt weggestuurd en voor TAA in kan grijpen vliegt de bal langs Becker. De paal brengt redding. Aan de andere kant zien we eerst Firmino op Lloris stuiten en even later Mané via de lat over schieten. Mourinho, die naderhand keihard beweert dat zijn team de winst verdiende, maakt zijn bus nog een beetje groter. Aanvaller Bergwijn gaat er af voor Reguillon. Harry Kane komt nog een keer in schietpositie maar dan is er al wegens hands afgefloten. Voor het overige blijft er constante dreiging van de Reds, die menig bal de diepte in pompen. Omdat Mourinho nog steeds op een puntje staat wisselt hij nogmaals defensief, Delle Alli voor Son. Iedereen bij Spurs doet zijn defensieve arbeid, die ongeveer begint halverwege de eigen helft. De aanvallers lopen de Reds zo veel mogelijk in de weg en in het eigen strafschopgebied staan twee rijtjes van vier alles weg te halen. En dan breekt de 90e minuut aan. Mijn deja-vu.
Dit keer is er de hoekschop aan de linkerkant, te nemen door Robertson. Hij tovert een uitswingende bal uit zijn linkervoet. Firmino zet zich in beweging, net iets eerder dan Alderweireld. Die is daarmee uit positie. Harry Kane zou nog iets moeten of kunnen doen, maar die draait slechts om zijn eigen as en komt de lucht niet eens meer in. Dank je wel zegt Bobby, die met een prachtig geplaatste kopstoot de tegendraadse bovenhoek vindt. Lloris kansloos, punten binnen. En dus dames en heren, op welke website je ook kijkt, overal staat Liverpool daar waar wij dat zo graag zien, als de nummer één van de Premier League. Kijk er vaak naar zou ik zeggen, het verveelt geen moment !
Verslag; Theo Uphus.
